Një vajzë 20-vjeçare i liroi vendin e saj një të moshuari. Kur ajo mori diçka nën sendilje, të gjithë u përlotën …


Shumë njerëz zgjedhin trenat si transportin e tyre kryesor për t’u kthyer në vendlindjen e tyre në Kinë, por për shkak të numrit të kufizuar të vendeve në tren, shumica e njerëzve do tu duhet te qendrojne në këmbë vetëm për t’u kthyer në shtëpi.

Historia me poshte është një histori e thjeshtë, por shumë frymëzuese dhe prekëse që do të prekë zemrën tuaj.

Gjatë kohës së pranverës, treni K529 i lidhur për në Chengdu nga Hangzhou do të ishte zakonisht i mbushur me pasagjerë. Një burrë i vjetër e ndau fatin e tij me një pasagjere ulur pranë tij duke thënë se ai bleu një biletë per në këmbë. Meqenëse ai ishte i pari që hipi në tren, ai u ul shpejt në këtë vend duke shpresuar se pronari i sendiljes nuk do të tregonte. Treni filloi të lëvizë dhe pronari i sediljes nuk u shfaq.

Ndërkohë, kishte disa pasagjerë që qëndronin në rreshtin e trenit. Njëri prej tyre ishte një vajze qe dukej rreth te 20-ave.

Ajo nuk mund të qëndronte si duhej dhe shtyhej rreth e rrotull nga pasagjerët që ecnin rreth rreshtit.

Duke parë skenën, plaku e pyeti vajzen i shqetesuar: “Znj, është vuajtje te qendrosh në një tren që lëviz, duhet të vinit në tren më herët sikurse unë dhe të uleshit. Kur do të arrije treni në destinacionin tuaj? ”

“Unë jam mirë gjysh. Do të me duhet një ditë e gjysmë për të arritur ne destinacionin tim “.

“Çfarë? Një ditë e gjysmë? A do të jesh në gjendje të qëndrosh në këtë udhëtim të gjatë? “Njeriu i vjetër tundi kokën, i shqetësuar për zonjën.
Pas një kohe, plaku u kthye drejt zonjës dhe tha me mirësjellje, “Zonje, un arrij në destinacionin tim per pak. Pse nuk e merr vendin tim? ”

Gruaja u përgjigj me ëmbëlsi dhe mirënjohje: “Mirë, Faleminderit”.

Jo shumë kohë pas kësaj, faturino erdhi për të kontrolluar biletat.

Ndërsa ai arriti tek zonja e re, shikoi në biletën e zonjës dhe u cudit: “Zonjë, a nuk është ky vendi juaj? Pse jeni duke qëndruar ne kembe? ”
Zonja e re buzëqeshi dhe pa nga plaku”Ai është një burrë 70-vjeçar me aftësi të kufizuara. Do të ishte e vështirë për të që të qëndronte ne kembe”

Faturino pyeti sërish: “Nuk i ke thënë se ky ishte vendi yt? Ai nuk e dinte për këtë ?! ”
“Nuk kisha zemer t’i tregoja. Nëse ai e dinte se ishte vendi im, ai do të ngrihej dhe do te ma lironte.
Faturino u kthye dhe pa plakun e pergjumur, më pas ia ktheu biletën zonjës së re dhe i foli me butësi: “Ju lutem më ndiqni në restorant. Do të të gjej një vend bosh atje “.

Njerëzit pas faturinos dëgjuan bisedën e tyre dhe shpejt hapën rrugen për ta.Vajza e re u përkul dhe nxori një palë paterica …

Njerëzit të cilët u prekën nga fjalët e zonjës së re u habiten kur mesuan se ajo kishte nevojë për paterica qe e ndihmonin te ecte dhe kishte qendruar ne kembe ,për ti liruar vendin e saj nje te moshuari.

Unë zgjodha mirësinë nuk do të thotë unë jam e dobët. Unë e di se mirësia është natyra e vërtetë e njerëzve dhe ne si njerëz nuk duhet të jemi të keqinj, sepse e keqja do të shkaktojë vetem ndëshkime.

Unë zgjodha vetëkontrollin nuk do të thotë që unë jam një frikacake. Kuptova se vetëkontrolli do ta bënte botën një vend më të mirë dhe të ardhmen tonë më të ndritshme.

Unë zgjodha tolerancën nuk do të thotë unë jam një frikacake. Sepse e kuptoj se toleranca është një virtyt.
Unë zgjodha të fal nuk do të thotë që nuk kam parime. Sepse e kuptoj që kur zgjedh të fal të tjerët, nuk do të shtrij një problem në masa ekstreme.

E vlerësoj miqësinë nuk do të thotë se unë jam shumë i ngjitur. Sepse doja të kisha kohë të mira me miqtë e mi dhe nuk do të doja të hiqja dorë nga fati i rrallë i miqësisë sonë. E kuptoj se mashtrimi gjithmonë do të përfundojë me një fund të keq dhe tradhëtia do të përfundojë me një rezultat të keq.

Unë zgjedh të jem i mirë nuk do të thotë se unë jam i ngathët. Sepse e kuptoj se do të jemi në gjendje të ndihmojmë të tjerët për lumturi nëpërmjet virtytit të madh.

Ka disa çështje në jetë që njerëzit e rastit na ndihmojne kur kemi nevojë, edhe pse nuk e dinë as kush jemi dhe eshte dashuria e tyre e çmuar që na jep dritë dhe shpresë.

Ata përdorën njohuritë dhe fuqinë e tyre për të ndihmuar të tjerët që kanë nevojë për ta bërë botën një vend më të mirë për të jetuar.