Një vajzë dhe një djalë, motër e vëlla i bën një surprizë nënës së tyre, e cila vuan nga një sëmundje kancerogjene. Ata kishin zgjedhur t`i përcillnin një mesazh nënës së tyre tek “E diela Shqiptare”.
Historia e Sabries është e veçantë pasi ajo u martua që në moshën 3-vjeçare dhe ka pasur një jetë plotë vështirësi dhe halle.
Vajza e saj Marinela e cila kishte ardhur nga Greqia tregon se nëna e saj ka vuajtur shumë. Ajo kërkon t`i thotë mamit të saj të mos hiqte dorë nga kurimi, pasi kishte shprehur dëshirë që të mos kurohej më.
Ndërsa djali, Arturi i kërkoi nënës ta falte për të gjithë shqetësimet që i kishte shkaktuar për shumë vite, si dhe i dhuroi një unazë të cilën nëna e tij e kishte shitur kur ai ishte fejuar në mënyrë që të blinte rroba për nusen e djalit.
Marinela:
Historia e mamit tim është shumë e dh.imbshme, pasi ka vuajtur shumë. Ajo është fejuar që 3 vjeç. Një ditë teksa luante në një lartësi 3 metra, rr.ëzohet. Në ato momente kalon një zotëri dhe e pret mamin në krahë.
Ndërkohë që gjyshja ime punonte shumë pranë dhe e shikon që një zotëri mbante në krahë vajzën e saj. Ajo shkon dhe e falënderon zotërinë dhe i thotë nuk di si t’ja u shpërblej dhe ai i kërkon që ajo të bëhet nusja e djalit të tij. Dhe ashtu ndodhi. Mami ishte tre vjeç, babi ishte 9 vjeç, kur familja i tha fjalën.
Në moshën 17 vjeçare mami u fejua dhe më pas u martuan dhe sollën në jetë 6 fëmijë. Mami për shumë vite ka pasur probleme me shëndetin, më shumë ka ndenjur në spital sesa në shpi. Motra e vogël ishte 8- muajshe dhe unë 10 vjeçe, kujdesesha gjatë gjithë kohës.
Mami kishte gur në tëmth, dhe u operua 3 herë dhe për fat të mirë e kaloi me sukses. Pas disa vitesh unë dhe vëllezërit u martuam, ajo u diagnostikua më kancer në lëkurë. Kishte 7 vite që ajo kishte një puçërr të zakonshme, por në të vërtetë ajo kishte një sëmundje kancerogjene.
Mami do të vuajë gjithë jetën nga kjo sëmundje, pasi ajo i shfaqet në pjesë të ndryshme të fytyrë. Unë dhe vëllezërit e mi e kemi ndihmuar me shpenzimet. Mami im ka hequr dorë nga kurimi dhe sot kam ardhur që t’i them që të mos heqë dorë nga kurimi, por të vijë”.
Arturi:
Unë kam ardhur sot këtu për mamin, pasi arsyeja pse mami është duke vuajtur kaq shumë jam unë. Unë kam ndjekur një rrugë të keqe. Kam ikur në Greqi që në moshën 14 vjeçare dhe rrija tek vëllai dhe të gjitha lekët që punoja i harxhoja me shoqërinë.
Kam ndenjur 10 vite, pa ardhur asnjëherë në Shqipëri dhe flisja një herë në muaj. Duke qenë se kam ndenjur shumë vite atje, nuk kisha dhembshuri për asnjë njeri. Ajo më lutej që të vija në Shqipëri që të krijoja familje, por unë nuk pranoja”.
Ardit e pyet:
Si u binde që të vijë?”
Arturi:
Më shumë doja t’i bëja qejfin prindërve, por dhe e kuptova që ajo nuk ishte një jetë e mirë dhe nuk do shkoja në asnjë vend”.
Arditi:
Mami insistonte që të fejoheshe?
Arturi:
Po, dhe unë erdha u fejova, u martova dhe sot kam një djalë. Kur u fejova duhet të blinim disa rroba, edhe pse ishim të varfër. Mami im ka bërë një gjest të jashtëzakonshëm, ajo shiti unazën e saj dhe unë bleva disa gjëra për të fejuarën. Dhe për këtë gjë doja ta falënderoja.
Marinela:
Mamit doktori ja kishte ndaluar në mënyrë kategorike për të qëndruar në diell, por ajo vazhdonte dhe punonte, edhe pse sëmundja e saj nuk pranonte që ajo të shfaqej në diell ajo përsëri nuk hiqte dorë. Dhe këtë e bënte vetëm e vetëm që të ndihmonte djalin.
Arturi:
Unë sot kam ardhur t’i kthej mamit unazën që ajo e shiti për mua.
Nëna u ka pretuar që do ta vazhdojë kurimin duke përqafuar fëmijët e saj. Djali i ka dhënë unazën që i kishte blerë nënës.