Me këtë titull nuk e kritikova asnjë fe, nuk mora anën e askujt, nuk i thash askujt t’u kthehet rrënjëve, ajo është punë e tyre, secili vendos personalisht a familjarisht se a do t’i kthehen zërit të të parëve apo do të mbeten kështu si janë. Por e vura në pah se janë një grumbull fatkëqijsh e mjeranësh, në dhjetëvjetëshin e fundit, që e kanë shit vetën për pak gjë: një pjatë pilafë e një kofshë pule. E fshijnë të kaluarën 1700 vjeçare katolike, turpërohen pse gjyshërit e tyre turku i detyroi të konv.ertohen në mysIimanë. Pse të turpërohen? E bënë nga zori, nuk e bënë për kënaqësi, ishte zgjidhje: jetë a vd…ekje. U përcaktuan për jetën. Shqiptarët tjerë u strehuan maleve, ku patën mundësi të Iuftojnë dhe ta mbrojnë fenë e të parëve- katolicizmin a katolicizmin antikë të ritit bizantinë.

Duhet të turpërohen tash që e fshehin të kaluarën katoIike, sepse kanë frikë mos ua ndalin taxhinë (pilafin e kofshën e pulës) arabët e turqit që i ushqejnë sikurse bariu që i ushqen delet.

Pas Iuftës së Dytë Botërore nga zori një pjesë e madhe e shqiptarëve u bënë komunistë, ndërsa e Iuftuam komunizmin më shumë se kushdo tjetër në Evropë, ashtu sikurse i rezistuam isIamizmit më shumë se të gjithë të tjerët. Prapë komunizmin e mbajtëm më shumë e me më fanatizëm se të gjitha kombet evropiane, sikurse që e mbajten isIamizmin marrëzisht. Ndërsa të dy këto ideologji e fe na sollën aq shumë të këqlja.